Najbolji Facebook statusi - Stranica 2652
U mnostvu svojih sjenki, ne uspijevam da nadjem onu pravu... Od toliko odraza u ogledalu, nikako da utvrdim koji mi najvise odgovara. Koju masku nocas izvuci i staviti na lice? Koju publiku odabrati? Neke od njih prasnjave samo stoje u garderobi jer znaju da su nikakve sanse da ih nekad navucem na svoje lice. Ne, onog momenta kad odlucite da masku birate prema ocekivanjima publike, shvatate da ce vam u opticaju biti svega nekolike maske, jer publika oko vas, premalo ocekuje i od sebe.. a tek od vas... Da se ne lazemo, to i nije neka publika.. Pogledajte ih, tako dotjerani i ugladjeni, obuceni po posljednjoj modi, sve im je na svom mjestu... Zar stvarno mislite da su tu zbog jos jedne predstave, jos jednog cirkusanta, jos dva sata? Ma dajte... Tu su da bi bili vidjeni, kako tako nafrakani prate nove dogadjaje, kako su u toku... I sve se zna. Po automatizmu sjedaju, svako ima svoje mjesto, po automatizmu aplaudiraju, smiju se uporno istim nazovi salama.... Vise vremena provode piljeci u tudje toalete nego gledajuci vas... A vama je svejedno. I nije vam stalo do te parade, odradjujete samo nekako da prodje to vrijeme, potajno zaleci za onim maskama koje kupe prasinu, onim koje vam najbolje pristaju, u kojima vas je posmatrala publika odjevena u dronjke, sa kojih predstava su neki odlazili prije kraja, a neki zadivljeno aplaudirali satima kasnije... Lice vam postepeno dobija grimase maski koje uporno stavljate iz dana u dan... Opipavate sopstveno lice i dugo vremena vam treba da otkrijete da li na sebi imate masku ili ne... I ne smeta vam sto vise niste u centru njihove paznje, smeta vam sto niste u centru svoje... A predstava i dalje traje...
Stranica:
na zadnjem sjedistu njenog auta
Svi mi koji se zovemo Konan ili volimo nekog Konana! :D